Jako fizjoterapeuci jesteśmy wielkimi fanami, ruchu, rekreacji i sportu. Wyznajemy zasadę, że jedną z lepszych form wychowania dzieci/młodzieży jest wychowanie poprzez sport. Ma to całą masę zalet. Dzięki niemu młody człowiek nabiera wielu bardzo ważnych cech.

Determinacja, odpowiedzialność, praca zespołowa, poświęcenie, sumienność.
To tylko niektóre z nich. O tym jakie przełożenie ma nabycie tych cech za młodu na dorosłe życie można znaleźć masę publikacji.

Często mamy przyjemność pracować z młodzieżą – głównie sportową. Wydawałoby się, że ta grupa musi charakteryzować się dużą sprawnością fizyczną . Niestety, wcale tak nie jest. Na przestrzeni minionych lat mieliśmy okazje obserwować, diagnozować czy prowadzić terapie setek „młodych sportowców” w wieku 10-16 lat i wyniki tych obserwacji nie nastrajają optymistycznie.

1. Zdecydowana większość przejawia zaburzenia postawy. Głównie związane z plecami okrągłymi.
2. Duża część ma problemy (różnego stopnia) z płaskostopiem.
3. Zaburzenia zakresów ruchomości stawów oraz ogólnej gibkości.
4. Koślawe kolana.
5. Słabo rozwinięte „core stability” czego efektem jest niemożność wykonania wielu ćwiczeń ( na pozór niezbyt wymagających).

Oczywiście zdarzają się również osoby o niemal książkowej postawie, gibkości i zwinności.

W naszych obserwacjach niestety nie było ich wielu, jednak wszystkie te, które udało nam się wysoko ocenić łączyło coś wspólnego – wcześniej lub równolegle do zajęć wiodących (na ogół były to gry zespołowe) ćwiczyli coś dodatkowego np. karate, judo, pływanie + sport „docelowy”..

Pozwala to zauważyć dość niepokojące zjawisko – wczesną specjalizację sportową.

Poziom sprawności fizycznej polskich dzieci spada, natomiast poziom otyłości jest najwyższy w historii (2025r.) Dzieci urodzone w latach 70, 80 i 90-tych po zajęciach szkolnych uprawiały masę aktywności ogólnorozwojowych – wspinanie na drzewa, zabawy na trzepaku, gra w klasy itp. Dziś pomimo rozwiniętej infrastruktury do aktywności ruchowych, ku naszemu niezadowoleniu, poziom ogólnej sprawności młodzieży spada.

Oferta zajęć sportowych dla dzieci i młodzieży w większości kraju jest bardzo bogata, jednak w dalszym ciągu rodzice wybierają, aby ich dzieci uprawiały kilka razy w tygodniu JEDNĄ DYSCYPLINĘ SPORTOWĄ.

Dzieciom i młodzieży brakuje dziś zajęć OGÓLNOROZWOJOWYCH !!!

To jest ogromny problem. Dziecko, które od 4 lat (a ma lat 12) trenuje piłkę nożną – umie strzelać, dryblować, podawać, ALE… nie umie zrobić przysiadu, a rówieśnik, który trenuje koszykówkę – rzuca, kozłuje, ALE… ma problem z podstawowymi ćwiczeniami na zajęciach WF.

W efekcie dochodzi do sytuacji, w której dzieci ćwiczące ogólnorozwojowo często mają lepsze wyniki w wieku juniorskim niż dzieci, które od pierwszych lat życia uprawiają jeden konkretny sport.

Nie każdy młody człowiek zostanie w przyszłości zawodowym sportowcem, jednak każdy stanie się dorosłym, a wysoki poziom ogólnej sprawności zapewni większy komfort życia, mniej bólu i konieczności wizyt w gabinetach lekarzy czy fizjoterapeutów.

W związku z czym zachęcamy do zapoznania dzieci z jak największą ilością różnorakich zajęć i rozrywek ruchowym, do mieszania zajęć sportowych i kształtowania naszych pociech na zdrowych i sprawnych ludzi. Zdecydowanie lepiej zapobiegać problemom zdrowotnym, niż je leczyć.

‍